Βλέποντας μια εκπομπή με αποσπάσματα από θεατρικές επιθεωρήσεις από το ’81 και μετά καταλαβαίνεις ότι ακόμα βρισκόμαστε στην Ελλάδα του Χάρρυ Κλυνν. Τι έλεγε τότε; Για τα άθλια νοσοκομεία, για ρεμούλες πολιτικών, για ανεξέλεγκτο Δημόσιο Τομέα, για ελλιπέστατη παιδεία, για κομπίνες, για μαύρο χρήμα, για απεργίες, για Ελλάδα σε χρεωκοπία… Καμία πρόοδος στους τομείς τους οποίους σατίριζε πριν 25 χρόνια! Ακόμα και τραγούδια με κοινωνικό-πολιτικό περιέχομενο όπως οι «Κωλοέλληνες» του Σαββόπουλου είναι τραγούδια για το σήμερα μην πω και για το αύριο (…τιμωρός καιρός, πέντε αιώνες δύσης εθνικής θα ζήσεις από ΄δω και μπρός…). Οι σημερινές επιθεωρήσεις (αθλιότερου επιπέδου σαφώς) δε χρειάζεται να έχουν καμία ευρηματικότητα. Ούτε πρόβες δε χρειάζεται να κάνουν γιατί οι ηθοποιοί τους ρόλους αυτούς τους παίζουν 25 χρόνια τώρα! Έτοιμοι διάλογοι, έτοιμα σκηνικά, ίδιοι χαρακτήρες. Το θέμα όμως είναι ότι για να σατιρίζουν ακόμα τα ίδια πράγματα δεν έχουμε κάνει ούτε ένα βήμα μπροστά. Και όταν δεν κάνεις βήματα μπροστά ενώ ο χρόνος περνάει τότε μένεις πίσω. Δε μένεις σταθερός. Γίνεσαι χειρότερος. Η Ελλάδα πληρώνει και θα πληρώνει το γεγονός ότι κανένας πολιτικός δεν την αγάπησε περισσότερο από την γκόμενα του. Κανένας δεν ασχολήθηκε με τη μακροχρόνια εξυγίανση της, παρά χρησιμοποιώντας ο καθένας μικροπολιτικές τακτικές προσπαθούσε να επιβιώσει για προσωπικό όφελος στο πολιτικό σκηνικό. Εφήμερα και πρόχειρα. Και όλα αυτά γιατί δυστυχώς η υστεροφημία δε θεωρείται ως υποχρεωτική μελλοντική αρετή των πολιτικών. Είναι προαιρετική. Αν είναι να’ρθεί θε να’ρθεί… Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το τι όνομα θα αφήσει. Ενδιαφέρεται να μην τον πιάσουν και πάει μέσα. Όχι για την κατακραυγή. Αλλά για τα κότερα που δε θα απολαμβάνει.Ο νεοέλληνας ο απαίδευτος, ο αμόρφωτος, ο αιώνιος ραγιάς, ο εφήμερος.
Υ.Γ. Οι επιθεωρήσεις δε χρειάζεται ούτε τα ονόματα να αλλάξουν. Και σε αυτό φταίμε όλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου